Intervisie is een gespreksvorm die plaatsvindt in groepsverband met professionals en in dit geval advocaten en mediators.

Voor ons is het belangrijk dat er een open, ongedwongen en ontspannen sfeer is, zodat lastige onderwerpen in een prettige en comfortabele setting kunnen worden besproken.

De intervisiebegeleider maakt van tevoren duidelijke afspraken met elkaar wat de verwachtingen zijn en hoe om te gaan met de vertrouwelijkheid.

Wij variëren sessie de intervisiemethode.

Sommige zijn zelf ontwikkeld en zijn passend gemaakt voor de doelgroep. Bij een vaste groep hebben wij overleg over de te gebruiken methode(n).

Tijdens een intervisie bijeenkomst staat steeds het bepreken van een actuele casus centraal.

Deze casus wordt ook wel “de inbreng” genoemd. Aan het begin van iedere intervisie worden de verschillende vraagstukken kort geïnventariseerd en maakt de groep een keuze. Welke inbreng doet het meest ter zake, is urgent en/of spreekt op dat moment het meeste aan? Zodra dit is besloten wordt de casus van de desbetreffende inbrenger de komende 60 tot 90 minuten voorwerp van onderzoek en gesprek.

Kader intervisie inbreng

Als het over inbreng gaat, wordt in veel van de beschikbare literatuur omtrent intervisie gesproken over “werkproblemen”. Met andere woorden: zaken die je tegenkomt in de uitoefening van je beroep en die je concreet in de weg staan. De mogelijkheden zijn echter breder en kunnen ook zaken die bijvoorbeeld nog in het verschiet liggen ter tafel komen, ideaal wanneer je daar meerdere inzichten op kunt krijgen zodat dit daarna in de feitelijke werksituatie kan worden geïntegreerd. Denk dan bijvoorbeeld aan (twijfel over) een voorgenomen carrière switch of een gesprek met een collega dat nog plaats moet vinden en waar je tegenop ziet (misschien daarom zelfs niet gevoerd wordt). Soms komt het voor dat er feedback wordt gevraagd op iets in het verleden, met het oog te ontdekken hoe dit in de toekomst op een andere manier aan te vliegen.

Afhankelijk van de frequentie van de bijeenkomsten en de grootte van de groep kunnen afspraken worden gemaakt over de intervisie inbreng. Bijvoorbeeld over het al dan niet verplicht aandragen van casuïstiek. Wel zijn er meerdere gronden te bedenken waarop de keuze voor een bepaalde inbreng kan prevaleren boven een andere. Denk aan: urgentie, emotionele lading, een gemeenschappelijk belang in de groep wat betreft het bespreken, leerzaamheid en originaliteit. Ook is het goed dat iedereen zo nu en dan aan de beurt komt en dat daar dus een zekere balans in wordt gezocht. Want ook al is het voor iedereen in de groep leerzaam, ongeacht inbrenger of deelnemer, het is niet wenselijk steeds dezelfde inbrenger voorwerp van de intervisie te laten zijn.
Een aantal harde voorwaarden waaraan een intervisie inbreng dient te voldoen:

1. Je inbreng is van jezelf: het gaat om wat jou bezighoudt, jouw ervaring, jouw vraag of jouw probleem omdat het moet leiden tot persoonlijke groei (kwaliteit);
2. Je inbreng is actueel;
3. Je inbreng is nog niet opgelost;
4. Je kunt er zelf invloed op uitoefenen;
5. Je loopt er echt tegenaan en wilt je op dat vlak ontwikkelen.

Het kan, zeker tijdens de eerste kennismaking met intervisie, lastig zijn om tot een goede inbreng te komen. Wanneer men nog weinig tot geen ervaring met intervisie heeft is het dus vaak zinvol om in de eerste bijeenkomsten aandacht te schenken aan het oefenen met het vinden van een geschikte inbreng. Want, ook dit is iets dat te oefenen en te leren valt. Dat geldt overigens ook voor de methode van intervisie zelf.

Het kan in die fase helpen aantekeningen bij te houden in de weken voorafgaand aan een intervisie, daarin kunnen dan zaken die spelen worden bewaard en uitgewerkt om mee te nemen naar de eerst volgende intervisie bijeenkomst. Het komt ook wel eens voor dat er iemand is die juist het vinden van een geschikte inbreng een ontzettende uitdaging vindt, of gewoon nooit een casus heeft. In dat geval kan ook het “niet kunnen komen tot een inbreng” een perfecte inbreng zijn. Want, ook daaraan ligt natuurlijk iets ten grondslag waar lering uit kan worden getrokken. Dit is niet alleen leerzaam voor de intervisie inbrenger zelf, maar ook voor de andere groepsleden. Het geeft namelijk inzicht in hoe ze zelf tot een goede inbreng kunnen komen. Het is dus maar net wat er leeft en gebeurt in de groep. Een goede gespreksleider intervisie is in staat dit op te merken en in de juiste richting te sturen.

Voorbeelden van vraagstukken geschikt voor intervisie:

• Ik moet nu gedwongen thuis werken en hoe combineer ik dit moet de zorg voor mijn kinderen die ook thuis zitten. Hoe vind ik hierin de juiste balans?
• Ik merk dat de concurrentie in mijn werkveld toeneemt en dat ik daardoor klanten verlies en ik potentiële nieuwe klanten minder goed weet te bereiken. Hoe kan ik dit ombuigen?
• Ik heb het altijd te druk omdat ik het lastig vind ‘nee’ te zeggen. Dit resulteert in een vol hoofd en gebrek aan focus. Hoe kan ik dit veranderen?
• Ik heb vaak onenigheid met een collega, dit levert irritatie over hem/haar op. Wellicht ligt dat ook aan mij? Hoe kan ik effectiever omgaan met deze collega?
• Ik vind het in bepaalde situaties moeilijk om eerlijk en constructief feedback te geven, wat houdt mij hierin tegen?

Intervisie kan dus allerhande thema’s betreffen; van een ethisch dilemma in een dossier of in de omgang met een cliënt, vragen rondom business development of gericht op persoonlijke effectiviteit. Het kunnen “grote” vragen zijn maar ook wat kleinere en praktische dilemma’s. Vaak wordt een begin gemaakt met wat eenvoudigere inbreng en groeit de complexiteit van de vragen mee met de ervaring van de intervisiegroep.